Podstawowa komórka rakowa

Świat zapiął w obrożę
pan wyprasowany w kant.

Dzieci coraz sprawniej recytują zasady,
przynoszą na kartkach ładne cyferki.
Żona domowa nadpisuje mit Syzyfa,
chodzą słuchy, że ma cztery ręce.

Pan jest biegły w stawianiu fasad,
jednak wśród wiecznych dąsów uciekł mu
dźwięk piszczących włókien smyczy.

Los rozkochał się w powszechnym kiczu.
Wpuszcza drgania w kruche skały,
dramaty z oper mydlanych,
głaszczące społeczne resentymenty,
w których masa widzi sprawiedliwość.

Dzieci smakują się w chemii praktycznej.
Żona z kuchni, frontowym wyjściem,
do sypialni gościa ze szkoły Rumby;
wychodzi
grzyb spod grubych tapet.

autor

valanthil

Napisany: 2019-06-26 Dodano: 2019-06-26 14:34:19

Ten wiersz przeczytano 1023 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie