Podwójna jesień

"Lubię jesień…usprawiedliwia depresję, nie trzeba być młodym, zdrowym, aktywnym jak latem...jesienią można sobie popłakać... to pora ludzi samotnych".

.

Jesień...dziw­na po­ra ro­ku, cie­szy oko pa­letą ko­lorów jed­nocześnie wpędza w nas­trój melan -cholijny, targa myślami, urozmaica życie wieloma spojrzeniami...ob­da­rowukje nadziejami, każe pożegnać się ze złudzeniami...


Życie nam niesie ciągły frasunek,
co jednak będzie, gdy przyjdzie jesień,
nadzieja w jutro znaczy kierunek,
a przemijanie znakiem uniesień.
.......

Nowy dzień witam, choć chłodem wieje,
lato odeszło, kończy się wrzesień,
dni coraz krótsze, szybciej ciemnieje,
zmiany wokoło, nadeszła jesień.

I mnie dotknęła ta dziwna pora,
myśli zawraca do przeżyć wielu,
to nowy etap, czasu pokora,
spokoju przystań, szukanie celu.

A myśli biegną do lat minionych,
do chwil przeżytych, schowanych gdzieś,
wiele jest wspomnień, marzeń zbudzonych,
tam dawne życie, rodzina i wieś.

Dawniej nie zawsze słonko pieściło,
praca, nauka, szukanie drogi,
radości mało, choć gwarnie było,
rodzic wspomagał, stawiał wymogi.

Dzisiaj w zaciszu swego pokoju,
myślę o życiu, darach i kłodach,
o możliwościach, o ciągłym boju,
i osiągnięciach, gdy byłam młoda.

O Litościwy Boże tam w niebie,
uchroń dni przyszłe od samotności,
dzisiaj Ja proszę o to dla siebie,
zachowaj umysł w dobrej sprawności.

Niechaj samotność nie goni myśli,
mam przecież BEJa, a to rodzina,
w drugiej jesieni rozum wymyśli,
co robić z czasem. Pisz wiersz...Halina.


..przychodzi dzień datą znaczony, trzeba podsumować dotychczasowe osiągnięcia, straty, zyski...i co dalej...

Jesień, wyb­lakłe kolory w zapachu wspomnień...pisze wiersze mgłą... a ja swoim sercem.

autor

Halina53

Napisany: 2017-09-21 Dodano: 2017-09-21 12:02:01

Ten wiersz przeczytano 1163 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie