Podziel się opłatkiem
jak chlebem
chciałam się podzielić
pokruszyć
oderwać kawałek
nasycić
niewinnością bieli
iść w diabły
w rewanżu kazałeś
świętować
nie będziesz, nie wierzysz
to tylko
czerwień w kalendarzu
chleb owszem
na stole niech leży
chcesz słuchać
„innego” wykładu
nie rzucę
"perłami przed wieprze"
gdyż głodny
czerstwego tak łaknie
sam będziesz
chorągwią na wietrze
i poznasz
gdy Jego zabraknie
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2008-12-18 13:14:24
Ten wiersz przeczytano 1932 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Ciekawy wiersz,opłatek którym się nie długo podzielimy
w wieczór Wigilijny to nasza tradycja,ale to symbol
chleba,do chwila miłości której sobie
życzymy,wiary,nadziei i wreszcie narodzenia Chrystusa
w naszych sercach, bo tylko wtedy będziemy
szczęśliwi,gdy Bóg zagości ,pozdrawiam.
Bardzo rzadko zastanawiam się co napisać w
komentarzu,ale teraz przejrzałem je wszystkie i jestem
tego samego zdania co Skaut,że jest to odbiciem spraw
życia codziennego ,szanowanie chleba naszego jak i
miłości do bliźniego i wiele innych..pomyślności
Godny uwagi wiersz i ze względu na treść i ze względu
na formę. Tylko ubolewać należy, że przedstawiłaś
realizm życia, a często dopiero... gdy Jego zabraknie!
Każdy sposób na świętowanie jest dobre, ciekawy
wiersz...czytam jeszcze raz...
Opłatek jest symbolem i nie koniecznie wiarą,wybór i
tak należy do ludzi...Ładny wiersz,samo życie.
coraz więcej ludzi przestaje kontynuować tradycje
..wierzyć w święta Bożego Narodzenia..smutny wiersz
Doskonałe spięcie w wierszu codzienności z wiarą. Gdy
jest siła i zdrowie nie zdajemy sobie sprawy z ich
kruchości i krótkotrwałości. Wiersz tak bardzo blisko
życia.
przełamanie to jak dobre życzenia z bezinteresowności
też wiarę w dobro Wiersz dobry
Piękny wiersz ukazujący bolące sprawy życia
codziennego, niewiarę ludzi... Cytaty z Ewangelii mnie
poruszyły głęboko... Pereł nie rzucamy przed
wieprze... Są zbyt drogocenne... Świętowanie to coś
więcej, to wiara w Nowonarodzonego...
No tak to może boleć, ale może by tak dał sie
przekonać w imię tradycji...