Poem - ku pamięci G.S.
Odczuwam tęsknotę za
nieuchwytnym kwiatem
teatralnej rzeczywistości.
Pochłoniętej przez morze
realnych marzycieli.
Lord Szatan macha z brzegu
wygnania.
Szczerząc uśmiech wśród trupich
czaszek.
Cudza dusza kołysze mój
okręt.
Na maszcie mym wisi ciało
wyschnięte.
Rozkosz wypływa z mych
ust...
autor
Velionis
Dodano: 2006-03-26 12:53:34
Ten wiersz przeczytano 417 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.