Poezjo…
Jesteś moim alter ego
które się zalęgło w duszy
i wychodzisz po kryjomu
aby odkryć
łzawe smutki
czasem błyśniesz metaforą
co świat wokół opromienia
iskrą w oku
drżeniem serca
gdy otucha jest potrzebna
w kącie
drzemie melancholia
oplatając nicią smętną
zbudź się
proszę alter ego
zaskocz
rozwiośnioną puentą
co flirtując z marzeniami
wróci sens
otworzy bramy…
autor
fatamorgana7
Dodano: 2019-11-16 16:49:05
Ten wiersz przeczytano 2202 razy
Oddanych głosów: 96
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
tak, poezja może być drugą osobowością człowieka