Poezjo –

Kameleonie przedziwny
i constans w uczuciach i zmienna jak nigdy
wystarczy dać rozkaz – tamtego doścignij
a ty już pod niebem spokojna i lekka
z ładunkiem bezpiecznym tuż-tuż i gotowa
spod niebios do piekła wystrzelić w pół słowa

Jak anioł i diabeł w tym samym kociołku
potrafisz zamieszać od środy do wtorku
w najczystszych sumieniach bezwonnie
bezgłośnie a jednak donośnie
rozkrawasz i krwawisz i ranisz i goisz
mistrzynią wszechwładną tyś zimą przy wiośnie

I latem gorącym gotowa gdy trzeba
choć szyby upiększył oszronił mróz drzewa
to w sercu się burzy jak w górskim potoku
gdy trzymam Asnyka łza perli się w oku
a przy Poświatowskiej jasno rzecz stawiana
i płakać i śmiać się do białego rana

Mogę i się zdarza wcale nie tak rzadko
choć odkrywam cudne strofy te przypadkiem
za to przy współczesnych miewam i problemy
czasem wiem że nie wiem i pukam do weny
o pomoc ją proszę a ona z uśmiechem
lecz donośnym głosem niesie w dali echem

– to nie takie geny

autor

mariat

Napisany: 2020-09-12 Dodano: 2020-09-12 13:45:48

Ten wiersz przeczytano 3707 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Toniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie