Poezjo
Jestem zmęczona
Poezjo
Wieloletnią pracą nad sobą
Bez jakiegokolwiek nadzoru
Nikt prócz mnie nie zna moich trosk
Głębi pełnej niemych modlitw
Jestem zmęczona
Poezjo
Stopy bolą
Od nadmiernych pogoni
Za ludźmi
Za uczuciami
Oczy mnie pieką
Od widoku rzeczywistości
W jakiej dało mi oddychać
Ciężkim powietrzem
Pełnym niedopowiedzeń
Uszy krwawią
Przez słowa
Obietnice rzucane w dal
Pękają gdzieś za horyzontem
Jestem zmęczona
Poezjo
Chowaniem się w Twojej tajemnicy
Pełnej oazy spokoju
Nie chcę się już chować
Pragnę zostać
Gdzie wierszy pełen koszyk
Motyli drzew korony
I trawy wiecznie zielone
Pozwól mi
Stać się wersem lirycznym
Klaudia Gasztold
autor
cicha myszka
Dodano: 2021-12-06 20:44:08
Ten wiersz przeczytano 855 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Przepięknie. (myślę, że wszyscy się chowamy w
wierszach)
to wyszlo i tak zglebi serca- po twoim wierszu -
pomylilem osoby- imiona: Na - urwalem - tegoci zyczę -
Poezjo. odpocznij - tam - gzie potrzebujesz - i wtedy.
- i tak aj chcesz, jak porafisz i chcesz i jaka -
potrebujesz. zrobilas uz - i tak - ogrmnie - az za
wiele... - jak na jesden raz, najeden odech - na jeden
- skok? - w twoim mlodziutkim zyciu.
byc zmeczonym... - majac tak niewiele lat - i bedac -
taka: to znaczy - dokonac- wielkiej pracy.
pozdrawiam Cię serdecznie:)
I mnie zauroczyłaś wierszem, pozdrawiam serdecznie:))
Niezwykle ujmujące wyznanie (z oczekiwaniem)... :)
Pozdrawiam z dużym plusem:)
Piękne!
Jestem zauroczona tym wierszem.
Pozdrawiam serdecznie :)