Pogoń
Gdy marzenia się oddalają,
a ty biegniesz by je chwycić,
głos gdzieś utkwił w martwej ciszy,
chciałbyś wyć i głośno krzyczeć.
Duszę przygniata kamień zimny,
rozdarte serce krwawi srodze.
Chwytasz promień nadziei cichej,
los drwi zwodząc, zbaczasz z drogi.
I wciąż od nowa, sił już braknie.
Nogi obrzmiałe, ból przeszywa.
Każda chwila dłuży się strasznie.
Wyciągasz dłonie. Tak blisko było.
autor
wiki20
Dodano: 2016-04-19 18:12:00
Ten wiersz przeczytano 1358 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Znam to uczucie. Bardzo dobrze je odzwierciedliłaś.
Gdy marzenia się oddalają, czuje się piekącą pustkę.
Ukojnej nocki Virginio.
virgino20 piękna pogoń za czymś co było blisko , no
ale to samo życie
Piękny życiowy wiersz
pozdrawiam
Piękny :) Pozdrawiam :)
A było tak blisko .. ja staram się spełniać to o czym
marzę .. a żona mnie wspiera ..
I znowu fatamorgana...............
Bardzo życiowy pełen tęsnoty za miłością wiersz!
Dziękuję virginia20, że zajrzałaś wczoraj do mnie,
pozdrawiam cieplutko:-)
Tak to bywa gonimy za czymś, a szczęście jest na
wyciągnięcie dłoni.
z marzeniami łatwiej się zyje ale czasem trzeba dac
sobie czas by móc je zrealizować
Pozdrawiam serdecznie :)
Maleńkie marzenia
nawlekam
na nić życia,
jedno za drugim,
białe jak płatki śniegu,
czerwone jak róże,
zielone jak mięta,
niebieskie jak błękit nieba.
Fakt czasem całe życie goni się marzenia... :) życzę
spełnienia marzeń, dogonienia ich... :)))
Nie trzeba gonić.
Marzenia się spełniają.
Trzeba tylko w to uwierzyć :)
Oj tak bywa, są o krok i nagle znów się oddalają.
Trzeba po prostu cierpliwie czekać, pogoń za nimi nic
nie da. Pozdrawiam serdecznie :)
Ładne strofy, pozdrowienia :))
Daj sobie trochę cierpliwość, to nie zaszkodzi
Pozdrawiam :)
Daj sobie trochę cierpliwość, to nie zaszkodzi
Pozdrawiam :)