w pogoni

Pędzę tak szybko, czasami przystaje.
Tak wiele się dzieje, wszystko w tyle zostaje.
Ktoś próbuję wejść, lecz się mu się nie udaje.
Tak wiele mnie mija, ale w biegu zostaje.

Pędzę tak szybko, nikt nad tym nie panuje.
Czasami się boję, że już nie wyhamuję.
Strach w oczach mam wielki i wiele żałuje.
Lecz w tym pędzie, chyba nic już nie czuje.

Pędzę tak szybko, już nie pamiętam.
W pogoni czego tak się wciąż się rozpędzam.
Może zapytam ciebie.
Dlaczego nie mogę zatrzymać siebie?

Gdy się zatrzymam, to stanę już na zawsze
Wtedy za siebie popatrzę.
Zapytam się przechodnia gdzie jestem... Tam zostanę.

autor

heatfield

Napisany: 2005-02-27 Dodano: 2005-03-02 22:15:27

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie