POGRZEBAĆ DUCHY PRZESZŁOŚCI
Wiersz ten dedykuję Czatince
Czarnym dymem otulone jak szalem
dzwony biły ostatnią godzinę.
Opuszczałem to miasto bez żalu,
zostawiając spędzone chwile.
Każda z nich warta była wiersza,
w każdej mgnienie pierwszej miłości.
Umierało bezpowrotnie to miejsce,
grzebiąc duchy mojej przeszłości.
W nowym świecie czas wybudować
pałac marzeń ze wspomnień odarty,
wiary w siebie nauczyć na nowo
Inne życia napisać karty
Dziękuję za wszystkie cenne uwagi. Postaram się zastosować do rad i popracować jeszcze nad tym tekstem. Pozdrawiam
Komentarze (28)
Wrzucanie gniota z premedytacją - to oznaka
lekceważenia czytelnika. To grafomaństwo w najgorszym
wydaniu.
chyba nie do końca udało się pogrzebać te duchy
przeszłości skoro powstał wiersz i ożywił
wspomnienie..
Z gniotem to ten wiersz niewiele ma wspólnego, warto
było wygrzebać z szuflady.
"Inne życia napisać karty" - zawsze warto spróbować.
Myślę, że już się udało. Pozdrawiam serdecznie.
WYLUZUJ ZIOM PRZECZYTAJ MOJE TO DOPIERO GNIOTY
ZOBACZYSZ
inne, ale czy lepsze... ciekawy wiersz podsumowujący
:-) (tak sobie myślę, czy nie powinno być "ze
wspomnień odarty") pozdrawiam serdecznie :-)
Ten "gniot" jest przepiękny :)))
Pozdrawiam :)))
no nie taki gniot wcale:-)
Witaj,,bardzo prawdziwy,porusza,pozdrawiam miło++++
Fajny "gniot" :) Wesolych Swiat!
ładny ..czuć w nim jakiś smutek a później nadzieję
...na coś nowego ...powodzenia życzę...pozdrawiam z
lanym poniedziałkiem
Pogrzebać duchy przeszlosci no wlasnie
Lubie takie gnioty.Podobal by mi sie tytul
"palace marzen"+++