Pójdziemy razem
Może pójdziemy razem w góry?
Podziwiać owce hen na halach
i słuchać, patrząc na szczyt w chmurach,
co śpiewa potok płynąc z dala.
Będziemy wtedy siedzieć blisko
a serca zaczną bić jak dzwony.
Ta chwila powie za nas wszystko,
czarem miłości otulonych.
Usta złączymy pocałunkiem,
jakby nie było wcale świata
i nie potrafił tak wielkiemu
zauroczeniu figla spłatać.
Potem zdziwieni, co się stało
na górskim szlaku wśród zieleni.
Będzie nam ciągle siebie mało.
Na całe życie los tak zmienił.
Dzisiaj samotna pozostałam.
Życie przyniosło wielkie zmiany.
Gdy patrzę w niebo, głos się łamie,
wśród gwiazd wędruje mój kochany.
31.01.2015
osobisty wiersz ..pierwsza rocznica
autor
kasztanowiec
Dodano: 2015-01-31 16:42:27
Ten wiersz przeczytano 2173 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
wzruszający, piękny wiersz...
serdecznie pozdrawiam
Bolesny temat, a będąc w górach jesteśmy bliżej nieba.
To straszne komentować takie wiersze. pozdrawiam i
trzymaj się.
Zapomniałam o przeżyciu Twoim, nic nie zmienisz,
trzeba się wolno opamiętywać, czas robi
swoje.Pozdrawiam kochana, Ty zostałaś,dla Ciebie nie
czas, masz tu dużo do roboty.
A znasz przepis na życie: na wszystko patrz
pozytywnie, nie zwracaj uwagi na wady drugiej osoby,
popatrz przez okno na piękno natury, nawet cebula,
którą dziś obierałam z koszulek mnie natchnęła i już
mam nowy temat. Wszystko jest piękne, bo życie jest
tak krótkie, ja je kocham i staram się wszystko
obracać w żart, mówię sobie, że inni mają gorzej.
:-)))))))
Aniu, to zbyt krótko, aby zabliźniła się rana po
stracie męża.
On na zawsze pozostanie blisko Ciebie, a gdy będziesz
znowu w górach, poczujesz bicie Jego serca, bo stamtąd
bliżej do Nieba.
Pozdrawiam Ciebie cieplutko, życząc pogody ducha i
wspomnień, które przynoszą radość:):):)
Ewita1...masz cudowny przepis na zycie ...moze i mnie
sie uda ..narazie budze sie z letargu ..po roku udalo
mi sie cos napisac ...mysle, ze bedzie lepiej
pozdrawiam
Pięknie i romantycznie, ja też chcę iść w góry, a
Zobaczysz jaka jestem, ze mną nie da się nudzić.
Żartem sypię, wygłupiam się małe dziecko, bo kocham
życie, biorę szczęście i łapię chwile, tak szybko
mijają.Pozdrawiam.
Ładnie, rytmicznie.
Pozdrawiam:)
Spoglądasz tak jak ja mój ukochany też tam wędruję
.Bardzo ładny wiersz ciepły i mówiący o przeżytej
miłość choć smutny.
Pozdrawiam ciepło:)
ładnie z nutą melancholii:)
Piekny wiersz...
Ładnie i ciepło chociaż smutno:)
pozdrawiam
Świetny wiersz - ballada...
Uściski:))
Najważniejsze jest to, że w sercu jest ten, którego
tak miłujesz, mówią czas leczy rany?
Aniu piękny wiersz jakże refleksyjny:)
Pozdrawiam bardzo serdecznie i mimo wszystko uśmiech
ślę:)
prześliczny wiersz...
pozdrawiam pięknie:)