pokój

melancholijny porządek
zakłócony przez światło
cisza rozstań
wszystko przerwane
Pokojem...

nadzieja krzyżowana
włócznia gotowa
tylko pchnąć
lecz nie
znów ktoś przeszkadza
moja ceremonia
auto-zabijania
przerwana
Pokojem...

krzyk złości
nienawiść samotności
zawiść ucieczki
niewiary błagania
bezsensu prośby
nic nie znaczą
Pokój...

delikatny dotyk
dłoń na ramieniu
Bóg w sercu
i już wiem
Żyję...

autor

P.W.

Napisany: 2006-01-22 Dodano: 2006-01-31 09:57:14

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie