Pokój ...

W pustym pokoju,
samotna dusza siedzi.
Rozdarta na dwa światy,
szuka odpowiedzi.
Pytanie jest błahe,
jaki sens istnienia.
Ma życie nędznika,
kiedy jego nie ma.
Już dawno rozmyty,
z oczu mych stracony.
Kiedy obie dusze,
w przeciwne poszły strony.

W pustym pokoju,
samotna dusza siedzi.
Samotność jej doskwiera,
wciąż nie ma odpowiedzi.
Cóż zrobiła takiego,
aby przyjacielem.
Była pustka w pokoju,
sercu, duszy, ciele ?

autor

radarinho

Dodano: 2005-12-07 12:29:29

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie