W pokoju

Siedzę,
Bezczynnie,
Samotnie.
Nie porabiając nic porządnego
Dla siebie,
Dla nikogo.
Myślę wtedy o sobie.
Jak egoistka.
Myślę wtedy o Tobie.
Co robisz w tej chwili?
Gdzie jesteś?
I czy świetnie się bawisz?
Czy się śmiejesz?
Bo ja siedzę, na łóżku
Słuchając muzyki.
I nie robię nic.
Jestem w pokoju.
Bawię się w przebieraniu muzyki.
Smutek na twarzy.
W pokoju, wiele może się zdarzyć.
...
Możesz mnie zabić,
Możesz zgwałcić,
Rzucić o ścianę.
Dać cios nożem jeszcze raz.
Zakrwawić...
Napisać krwią napisy...
Słowa pewne...
Kluczowe...
Nie wybaczalne to w Tobie.
Zabij mnie, w moim własnym pokoju.
Zmień tą monotonię.
Bo ona niszczy mnie.
Mój świat.
Pomóż mi, zabić mnie!

autor

Małgotka

Dodano: 2005-07-09 13:09:27

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie