Pokoniczyje

powroty są zawsze do tego co Stracone...

piękna liryka - świat który na naszych oczach
zmienia się i nic już nie jest takie same...
pozdrawiam serdecznie:-)

Tytuł...zastanawia składnia...choć reszta w pięknej
formie podana...
pozdrawiam serdecznie

Pani Agrafko, natura nie poskąpiła Pani talentu. Tylko
pozazdościć.

Dziękuję kolejnym gościom za komentarze i odwiedziny.
Sławomirze - nie znam niemieckiego, dziękuję za to
skojarzenie. Jeśliby tak było, tym bardziej cieszę
się, że go użyłam w wierszu :)

Niewykluczone, że autorka przenosi się tutaj w świat
swojego dzieciństwa Po koniczynie w niczyje.
Oryginalne.
Weide to łąka po niemiecku. Pewnie stąd pochodzi ten
zwrot „na wajdy”.
Pozdrawiam najserdeczniej Agato. :)

Sorry za nieoddanie głosu. Już oddaję.
Starość nie radość, tak się zaczytałem,
że zapomniałem. Pozdrawiam. Miłego weekendu
i zdrowych, radosnych, szczęśliwych Świąt :)

Namieszałaś, oj namieszałaś,
znaki zapytania postawiłaś,
bardzo ciekawie napisałaś,
piękno przyrody podkreśliłaś.

Pozdrawiam. Miłej nocy. Dobranoc :)

Smutne jest to, że te piękne krajobrazy giną wypierane
przez "cywilizację" pozdrowionka świąteczne

Dziękuję za czytanie.

Piękny opis pól zielonych przytulonych do rzeczki
Straconki włóczącej się wśród pagórków porośniętych
koniczyną... pozdrawiam serdecznie :)

Hmmm???
Życzę cudownych świąt
Bożego Narodzenia
pełnych radości i uśmiechu
oraz pomyślnego Nowego Roku.

no cóż, wszystko się zmienia (tylko koni żal...)

Też nie wszystko rozumiem, ale nastrój smutnobajkowy -
przedni.

Dziękuję Arku i Koplido.
Muszę już uciekać, pozdrawiam serdecznie :))