Pokuta

Mając dwadzieścia kilka lat
Mogłaby się swym życiem cieszyć
Lecz zza więziennych patrzy krat
Zamknięta jak księżniczka w wieży

Wokół te same cztery kąty
Przez jakiś czas jej będą domem
Dopóki nie wypuszczą sądy
Dziś nie wie w którą pójdzie stronę

Kiedyś wszak jej się wydawało
Że najważniejsze są pieniądze
Więc kasę przepuszczała całą
Znając ryzyka czyhające

Gdy narkotyki chcesz szmuglować
Prędzej czy później cię dopadną
Za jakościowo kiepski towar
Lub za to że ci go ukradną

Lecz kiedy idziesz do więzienia
To tak jakbyś do czyśćca trafił
Tu oczekujesz rozgrzeszenia
Da Bóg nie będzie zemsty mafii

Już na wolności się okaże
Że ta jest tylko na papierze
Mieszkaniem brudne jest poddasze
Do tego ściany niezbyt świeże

Aby opłacić adwokata
Sprzedała garaż dom samochód
Na resztę kasy przez te lata
Jej były znalazł świetny sposób

Okradł ją i przegrał wszystko
W końcu odebrał sobie życie
Na śmierć się zapił pijaczysko
To jedno zrobił należycie

Więc ma kolejny problem z głowy
Od teraz wszystko będzie z górki
Jeśli się ksiądz okaże słowny
Przyzna że ojcem jest jej córki

autor

owiga

Napisany: 2023-09-15 Dodano: 2023-09-15 06:25:27

Ten wiersz przeczytano 356 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Satyra Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie