Połączona z błękitem.
Taka w błękit odległy zapatrzona
taka Tobą jestem odmieniona
otulona Twoimi czułymi słowami
zaczarowana słodkimi gestami
W swiecie bezbronności i okrutności
czuję całą magię Twojej delikatności
może jestem odrobinę zaczarowana
troszeczkę wiarą w prawdę zafascynowana
W oczu Twoich błękit wpatrzona
nie jestem całkiem rozbudzona
przez rzęsy spod powiek podpatruję
rozmarzona potem powiem co czuję
Podaj mi swoje ciepłe dłonie
niech Twój wzrok w moim tonie
z radością sobie przeznaczeni
z czułością serc połączeni
Krok po kroku w świat pójdziemy
ocalimy to co dobre, nie zginiemy
magiczny krąg niemożliwości
pokonamy wspólnie ku miłości
Tam dom jest gdzie serce Twoje...
Komentarze (4)
Delikatnosc i błekit..lekkosc i ciepło...unosisz w
metaforach jak w przestworza...pozdrawiam...
dom to najważniejsze miejsce w sercu nawet u
bezdomnego , ładny wiersz :)
bardzo delikatnie napisany wiersz. pozdrawiam.
Zaczarowany blekitem wiersz... Piekny! +++