Połączona historia
Znów zataczają tańców koła
błyszczące w słońcu skrzydła ważek
kuszących nici strzał Amora
zaklętych w jabłko Ewy z raju
W kościele ze mną składasz dłonie
modlitwa drży na sukniach świętych
Anioły grają na fujarkach
zasypia noc pod ruinami
Romański portal ostrzy miecze
przed bitwą w lipcu z Krzyżakami
w sepii w kolorze robisz zdjęcia
ja stoję obok roześmiana
Szafę otwiera siwa jesień
i deszcz rozplata nasze ręce
klamrą zapina się historia
jak na obrazie Mistrza Jana
Komentarze (11)
połączona historia,zapięta klamrą, to dziwny wiersz,
ale ma swój urok.Może jest gdzieś adresat tego
wiersza.
Wiele poezji w Twoim wierszu, ślicznie zestawiasz
kontasty, zaskakujesz niespodzewaną melodią.
hmm...strofami wiersza zamknęłaś dwie historie.Wiem
gdzie jest takie miejsce, które je łączy...wspólna
modlitwa, stare mury i twoja roześmiana twarz w
kolorze sepii...obraz Mistrza Jana i obraz namalowany
przez ciebie w wierszu, który jest
niezwykły...wyciągnięte dłonie znowu poczują swój
dotyk.
Malarstwo, wizyta w galerii obrazów, muzeum ty i on i
bitwa. dobrze oddany klimat tej wycieczki w
przeszłość.
Jeden z twych najlepszych wierszy. Klimat malarski
Motyw Raju i Ewy surowość i pokusy nadzieja i miłosć.
róznorodnosc życia złozonego ze skrawków codziennosci.
Bardzo wymowne przesłanie. mysle ze tu na skrzypcach
można grac nieustannie melodie milosci.
Urzekający wiersz...treść nietuzinkowa ciekawa z
wielkim potencjałem.Poezja z njawyższej półki PIĘKNIE!
Jestem pod wrażeniem Twoich słów...
Coś ciągle znajduję w twoich wierszach coś ze
średniowiecza gdzieś to wszystko jest w Tobie czyżby
to była twoja epoka ??? W każdym razie ciekawy wiersz
przetykany historią
Bardzo ciekawie i frapująco ujęte myśli, całość
obrazowa i kolorowa, pobudzająca fantazję,gratuluję.
"Klamrą zapina się historia "- przyniosłaś nam
kawałeczek swojej historii, podzieliłaś się swoją
radością i swoim rozstaniem, bo każda historia ma swój
koniec, "jak na obrazie mistrza Jana"
Echa Historii zapisały się w Waszym życiu pogromem
miłości. Urzekło mnie takie skojarzenie, choć tam byli
przecież zwycięzcy, no to może jest drugie dno tego
wiersza?!
piękny wiersz! zmysłowo zatacza szeroką przestrzeń
odczuć...miłości...rozstania...które wplatają sie
subtelnie w historii dzieje...:)