Pole Mokotowskie - ona i ja
W dedykacji dla mojej średniej córki.
„Pole Mokotowskie - Ty i ja”
Pośród oceanu zieleni my obie
Ja i Ty - żeńska odmiana człowieka
Tak więc razem w ciszy siedzimy sobie
Nikt na tę chwilę na nas nie czeka
W milczeniu, bez zdrady słowa
Bez oczekiwań i przymusu rozmowy
Jednak pełna myśli jest nasza głowa
Obie oddane fantazji projektów okowy
Ty wysoka, młoda i nader powabna
Piękna, jasnowłosa, długonoga, zwinna,
W ruchach jakże niezwykle zgrabna
W oczach, uśmiechu i gestach niewinna
Ja już dojrzała, mniej zgrabna może
Ciemnowłosa, z wnikliwym spojrzeniem
W ruchach wyważonych, sprawności pokorze
Ponadto w serc i dusz szczerym
wejrzeniem
Ja piszę i myśli uwalniam niczym motyle
Ty rysujesz portret w weny zapale
Każda z nas ukazuje jakąś tu ulotną
chwilę
Nie nudząc się razem, jak też nigdy
wcale
Dookoła zieleni soczyste barwy lata
Pod drzewa cieniem przed słońcem
schronione
Nie myśląc, jaka to dzisiaj jest data
Spokojem, ciszą, obecnością zaspokojone
Po niebie niewielkie obłoczki płyną
Nad wodą kilka osób z psami w zabawie
Parki z tego między innymi przecież słyną
Że oprócz żab, one właśnie pływają w
stawie
W oddali słychać wesoły krzyk dzieci
Dwa posągi grają rytmiczne dźwięki
Nim ta chwila gdzieś w przeszłość odleci
Powiem Ci Kochana – WIELKIE DZIĘKI
Warszawa Park Pole Mokotowskie
5.08.2016 r. godz. 12:30
Elizabeth
Eliza Beth
Komentarze (24)
piękna relacja między matką i córką.
@Krystek
Tak, masz rację. Dlatego powstał ten wiersz, tak na
pamiątkę tamtych chwil. Córka go dostała i też
przechowuje ;-)
Dziękuję pięknie za Twój komentarz i pozdrawiam
prześlicznie ;-)
Takich chwil bliskości się nie zapomina. Czytałam z
przyjemnością i wzruszeniem. Ślę moc radosnych
pozdrowień:)
Michał78
Michale, bardzo pięknie ująłeś słowami to, co miedzy
nami: mną i córką istnieje. Tak właśnie jest i jestem
z tego powodu bardzo szczęśliwa.
Dziękuję Ci bardzo i widzę Twoją wrażliwość i
współodczuwanie emocji i uczuć. ;-)
Pozdrawiam ślicznie i życzę przyjemnego dnia ;-)
sturecki
Piękne dla mnie było też to, że zostałam zaproszona na
ten wtedy spacer. Urocze chwile, pełne spokoju,
radości i ciepła ;-)
Dziękuję bardzo i ślicznie pozdrawiam ;-)
Annna2
Tak Kochana Aniu masz rację. Dla nas ona (Miłość) jest
najważniejsza. ;-)
Pozdrawiam pięknie i życzę wspaniałego dnia ;-)
W mojej opinii po reakcji rodzica z dzieckiem widać
najbardziej kto jest pięknym człowiekiem. Tutaj jest
obustronna i bezwarunkowa miłość, bliska relacja matki
i córki. Czy nie jest to sens życia, dać życie i
obdarzyć na zawsze miłością, troską i opieką...
Piękny wiersz.
Bardzo intymna relacja dwóch artystek: matki i córki.
Chwila w parku, gdzie przyroda jest tłem dla refleksji
i spokoju. WIELKIE DZIĘKI dopełniają sens utworu.
I tu jest miłość i piękno czułości maminej.