Polecę, poszukam
Wsiądę na obłok, chmurką na niebie
pofrunę szukać miejsca takiego
gdzie radość, ludzie kochają siebie.
Poszukam sobie miejsca lepszego.
Fruwam i pytam mieszkańców w świecie,
lecz każdy przeczący daje mi znak,
aż wreszcie na bardzo odległej planecie
ktoś zachwycony powiedział mi tak:
Słyszałem kiedyś o pięknej planecie
nazywają ją Ziemia lub Eden,
ludzie tam żyją jak nikt na świecie
i tam chciałby zamieszkać nie jeden.
Tam ptaki ludziom do snu śpiewają
i ziemia daje obfite plony,
kwiaty na łąkach w pas się kłaniają,
a zbóż dorodnych całe zagony.
Sady obfite w owoc dorodny
na łąkach trawkę zajada zwierzyna,
ludzie mieszają w domach wygodnych
zawsze się liczy tylko rodzina.
Tam wody czyste, jak łzy dziecięce
lasy obfite w grzyby, jagody.
Tam poleć pani ja za to ręczę
do raju tego, do tej wygody.
Tam ludzie żyją w miłości, zgodzie
jeden drugiemu jest siostrą, bratem,
są wdzięczni Bogu, pięknej przyrodzie,
cieszą się życiem i pięknym światem.
A miodu pani calutkie dzbanki,
owady nektar z kwiatów zbierają.
Jaj ptasich pełno każdego ranka.
Zwierzęta mleko ludziom oddają.
Nie słyszeliśnie miła panienko
o tej pięknej planecie na świecie?
Leć pani prosto, tam gdzie Jutrzenka,
a potem dalej już się dowiecie.
Wstyd mnie ogarnął, w zadumę wpadam,
czego ja jeszcze szukam po świecie?
Mieszkam w krainie, gdzie miody jadam
Dalej już państwo wszyściutko wiecie.
Komentarze (44)
Ciekawy, refleksyjny wiersz+)
Pozdrawiam
Przy Twym wierszu, Bronisławo, tak lekko się czuję,
jakbym oglądał ciepły i wzruszający film familijny.
Śwwiat jest piękny, a ludzie są dobrzy, oprócz
polityków i rowerzystów.
A dlaczego rowerzystów?! Takie pytanie padło w pewnym
antysemickim, czyli głupim dowcipie...
ściskam i pryskam
przeniosłam się na chwilę w tą krainę,refleksyjnie,
ciekawie ,pozdrawiam
czy chciałaś nas zawstydzić :) nawet jeśli tak to
czynisz to pięknie.
Piękny wiersz, ciekawa koncepcja.
Piękne marzenia o planecie wiecznej szczęśliwości, ale
to nie Ziemia +)
poleciałaś piękną fantazją w krainy szczesliwe
puenta fajna przeciez zyjemy w raju na ziemi tylko
sami sobie szkodzimy
uroczo zabawnie tajemniczo
pięknej wiosny i ciepłych dni Broniu
pozdrawiam
Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma - to złudzenie.
Odbyłam kilka podróży po świecie i proszę mi wierzyć
najpiękniej i najlepiej jest w Polsce. Mimo całego
bałaganu gospodarczego zubażającego nas i nieudolności
Rządu, a może i udolności, bo prawdę mówiąc nie wiemy
w czyim interesie rządzą
Bardzo ładny wiersz,fajnie jest dostrzegać dobre i
piękne rzeczy dookoła,niestety tych złych też mamy pod
dostatkiem,mimo,iż ich mieć nie chcemy,czasem jednak
nas kąsają,a to bywa przykre.
Miłego wieczoru Broniu życzę
szkoda,że do mnie nie zaglądasz,
a u mnie gości wiosna:)
Sztuka jest dostrzegać piękno wokół nas. Dziękuję za
przypomnienie tym uroczym wierszem.Pozdrawiam
Zycie to poszukiwanie to prawda pozdrawiam
Ładnie to Broniu ujęłaś. Nie wiem tylko, czy ktoś Ci
nie zarzuci, że zbyt utopijnie patrzysz na świat i
życie. Może powie, że idealizujesz wiele spraw, gdyż
życie jest brutalne i wcale wokół nas nie ma sielanki.
Tylko czy nam nie wolno marzyć aby było pięknie?
Serdecznie pozdrawiam.
Całe życie tylko czegoś szukamy . A tak naprawdę mamy
to obok siebie.Pozdrawiam:)
Ładnie to ujęłaś Broniu. Z pewnością wszyscy doskonale
wiedzą gdzie leży owa kraina i jakie niesie wartości
życia, które zależą tylko i wyłącznie od nas samych.
Wszyscy jej pragną ale tylko nie wielu stara się żyć
zgodnie z jej wartościami. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Marek