Polityka i Biznes – rozsądny...

C.d. prozy, ktora ktos okreslil: "pełna ściemnień i marasu" :)))))))

Chciałoby się wierzyć, że we współczesnym świecie pojęcie „mezalians” jest skostniałym reliktem przeszłości, wypartym przez otwartość poglądów, tolerancję i zrozumienie, czyli przez umysł wyzwolony ze stereotypów i aksjomatów.

Ale (jak zwykle) po mojej głowie przechadza się „Ale”... Blond fryzura burzy się na równi z myślami domagającymi się ładu i uporządkowania. Tytułowa para bowiem rodzi we mnie sprzeczne odczucia, budzi niepokój i zakłopotanie.

Ekonomia wszak nie jest typem samotnicy - funkcjonuje w otoczeniu zjawisk, które determinują jej styl życia, wygląd i wewnętrzną strukturę; implikują rozwój bądź stagnację, ewentualnie regres... Rzutują na wzajemne relacje, na misterne łańcuszki powiązań. Biznes – kompan Ekonomii, chcąc – nie chcąc, też nie jest singlem – niezależnym i niezawisłym. W dodatku wykazuje szczególną podatność na kuszące zaloty Pani Polityki, na seksapeal tej niezrównanej uwodzicielki.

Oczyma wyobraźni widzę właśnie oburzenie w szeregach zwolenników tzw. małżeństwa z rozsądku, zawartego przez Politykę i Biznes. Słyszę jak przekonują, że Polityka uwije Biznesowi komfortowe gniazdko, pełne przemyślnych labiryntów praw i przepisów, torując mu drogę do upragnionego celu. Biznes w zamian podniesie rangę i prestiż swojej połowicy. I że inaczej, po prostu, się nie da!

Za moment kto inny doda, że przecież Biznes jest dzieckiem Liberalnej Myśli, dzieckiem, które nie cierpi przedzierania się przez ciasnotę zawiłych korytarzy; że woli ono samodzielnie poruszać się w nieograniczonej przestrzeni, w pojedynkę znajdując najlepszą drogę do wytyczonego punktu.

Stawiam zatem pytanie: Kto ma w tej kwestii rację? Może obserwator z dystansu, twierdzący, że małżeństwo, tak w ogóle, jest przeżytkiem? Że nie ma to jak wolny związek, bez daleko idących zobowiązań i przysiąg o wierności aż po grób...?!

Mógłby ktoś jeszcze dodać, że nie ma par idealnie dobranych! Niby racja, ale... dobrze byłoby, gdyby para w całości nie poszła w gwizdek, czego i Polityce, i Biznesowi na nową drogę z serca (sic!) życzę!

autor

grusz-ela

Napisany: 2008-07-17 Dodano: 2014-07-17 11:27:42

Ten wiersz przeczytano 1158 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Monolog Klimat Obojętny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie