O północy porozmawiam ze...

Jeszcze chwilkę do północy należy odczekać
gdy domowy pupil zacznie mówić zamiast szczekać
Nie tylko pupil ale wszystkie boskie stworzenia
zabiorą się na chwil parę do ludzkiego mówienia

W każdym z tych stworzeń aż się dymem kłębi
każdemu dziś już bardzo mu język swędzi
Wszystkie zwierzaki jak po rocznej podróżny
wyzwolą z siebie niemoc jak noc po burzy

W moim domu nawet nie ma muchy
ciszą zalegnie dom, w wigilijna noc stanie się głuchy
Bardzo bym pragnął na chwilę pogadać z prosiakiem
antidotum na swary płynące z sejmu potokiem

Nic takiego się nie stanie, zalegnie cisza w przestrzeni
wigilia północ nic w naszym życiu nie zmieni
Pozostaje nam słuchać i patrzeć na te same twarze
zamienię się w zwierzątko, krzyknę!, jak się odwarze

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
poetazeslaska.Simplesite.com

autor

slonzok

Napisany: 2015-12-18 Dodano: 2015-12-18 06:20:20

Ten wiersz przeczytano 727 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Obyczaje Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie