poluzowani

mądry wiersz... zamyśliłem się nad ostatnim wersem...
naprawde daje do myślenia...

wiersz ciekawy, ale rzeczywiście zgadzam się z
Christos "struny gitary nie mieszczą" nie łapię tej
symboliki, czego nie mieszczą ? wszystkich akordów,
dźwięków, sam jestem ciekawy co chcesz przekazać, no i
ostatni wers - tego też nie czytam, uwagi te
oczywiście nie psują ogólnego wrażenia

Christos ma wiele racji ale warto było go nawet tak
zapisać. Moja uwaga to taka sama jak przed rokiem już
ją wyraziłem - pisz w sposób rozpoznawalny,
rozpoznawalny autora. Skonkretyzuj własny styl.
Pozdrawiam

Aż ciśnie się na myśl pytanie:Patrzysz i
słuchasz...ale co tak naprawdę widzisz i słyszysz?

Są rzeczy, na które nie mamy wpływu - nie do
przeskoczenia - możemy być jedynie obserwatorami, ale
nawet do tego nam daleko, bo nie dopuszczamy do siebie
prawd oczywistych, mówiąc tam, gdzie powinniśmy
słuchać...

wiersz bardzo ciekawy....i zawsze znajdzie się ten
brakujący element...gratuluję...

Pierwszy wers pierwszej, całe trzecia i czwarta oraz
pierwszy wers ostatniej bardzo dobre. Do reszty
przyczepię się. W ostatnim pierwszej, czego nie
mieszczą struny gitary, a jeżeli "się" to w czym, w
ramach? Jakoś tego nie widzę. Drugi wers pierwszej
jest zrozumiały sam z siebie, tylko zastanawia mnie
jego symbolika. Jeśli to znaczy, że człowiek nie
wychodzi z utartych ścieżek myślowych i "kostnieje"
ograniczony swoimi własnymi "ramami, jestem na tak,
tylko nadal trzeba było jakoś rozjaśnić ostatni, jeśli
jest konieczny, bo ładnie brzmi, tylko coś w nim,
według mnie, nie gra. W drugiej to oczywista
oczywistość, że nie "uchroni się" tylko czy powinno i
dlaczego? Znaczy się, znowu ucieka mi symbolika, nie
wiem do czego dopasować ten element. Natomiast
zakończenia najzwyczajniej na świecie nie rozumiem:
"daleko za życie"? Podsumowując wiersz zaintrygował i
ma wartościowe momenty (wspomniane na początku)
ogólnie też przeczuwam jego przekaz (w zakończeniu
też) jednak zapis mnie miejscami nie przekonuje,
wydaje mi się mglisty i nieco hermetyczny i mam
wrażenie, że tym razem to nie jest moja wina...

Na luzie można-myśleć-z górki.Pod górę,to już bez
ryzyka w milczeniu nie wrzucimy-odpowiedniego
biegu:))))..."Więcej w nas mówienia niż aktywnego
słuchania"-racje się nam zniekształcają;)Dobry wiersz!

głęboki ten twój wiersz, ciekawie można go
zinterpretować, myślę że chodzi tu o to że jest wiele
prawd, każdy ma swoją, czyli mówiąc nie lirycznie:
punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.)) tak ja
zrozumialem ten wiersz. mój punkt siedzenia jest taki
właśnie.

Za mądry dla mnie ten wiersz :D
jak ja wykładam kawę na ławę, może nie pijesz jej z
apetytem, tak jak ja nie umiem między wierszami treści
doszukać się tam ukrytej.

Często zarzuca się wielkim, że mogliby wiele dobrego
uczynić, a nie dokonali tego. Mogliby na to
odpowiedzieć: Zastanówcie się chociaż nad złem, które
mogliśmy spowodować.