Pomnik martwych wspomnień
Ma prawo się tak czuć
ten pomnik martwych wspomnień
zawiera cierpienie i tęsknotę
Zabrałeś jej serce
i ogrzałeś,
na szczęście nie rozpaliłeś...
Zabrałeś jej rozum,
oplotłeś go więzami miłości
na szczęście okazały się kruche...
Zabrałeś jej cząstke siebie,
na szczęście tylko malutki skrawek...
Zabrałeś jej uczucie
tak potężne,
ale czas zagoi rany...
Zabrałeś mówiąc
"żyjmy własnym życiem"
i mijamy się bez słowa,
nic więcej dodać nie możemy!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.