Pomniki
i choćbyście -
na chwalebnych cokołach
stawiali pomniki,
pompatyczne napisy
na wskroś wyszywali,
to i tak kiedyś
przyjdą,
będą burzyć latem,
tak bez żalu
i skruchy,
i na cóż wtedy słowa
na cóż wtedy gniewy
kiedy kurz opadnie
nie będzie co zbierać.
autor
kaczor 100
Dodano: 2017-04-24 09:55:04
Ten wiersz przeczytano 1325 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Potrzebna i trafna refleksja!
Pozdrawiam :)
i usunieta:)
gorzkawa refleksja,
historia cokolem sie toczy...
pozdrawiam:)
Podpisuje sie przeslaniem.
Pomniki to też rzeczy, które się niszczą.
czas robi swoje
po tych pomnikach zostanie tylko pył
pozdrawiam:)
Bardzo życiowa refleksja, mądry wiersz. + i Miłego
dnia.
i z największych pomników z czasem
zaczyna sypać się szary piasek...
mądre słowa:) miłego dnia Kaczorku:)