Ponowne narodziny
Jaśnieją korytarze umysłu,
gdy powieje zapachem strachu
przed utratą życia.
Wiatr porywa marzenia,
będące sensem istnienia,
a czas wybija nadzieję.
Żar serca rozpala,
lęk budzi duszę
z podziemi rozpaczy.
Słońce złoci ziemię,
księżyc otula sny.
Ku tęczy idziesz ty...
autor
Ewa27
Dodano: 2009-05-11 16:30:55
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Korytarze umysłu i sunacy jego zaułakmi strach.na
scianie zegar wybija kolejna godzine
nadziei....rozpalone serce i lęk budzi dusze
niesamowita metafora....sen nadchodzi niosac ulge i
ukojenie...pozdrawiam....