Popatrz…
dojrzewają słoneczniki
chyląc rozpalone głowy
klon cały już purpurowy
jarzębiny dojrzałe kiście
wszędzie liście…
nici pajęczej strzępy
snują się nad polami
las czaruje wrzosami
gasną róże na rabatach
szkoda lata…
pysznią się jabłka w sadach
zmian wokół zaszło tyle
kończą swój lot motyle
rozpostarł barwy wrzesień
nadchodzi jesień…
piękna w swym majestacie
mgłach i porannych rosach
wiatr bluesa gra we włosach
na przemian z deszczem
lato czaruje jeszcze…
Komentarze (11)
No i niech czaruje jeszcze. Bardzo ładny wiersz.
Malowniczy jesienny przepych i tak nostalgicznie...
Prawdziwe niektóre zbiory muszą czekać jesieni,ale
lato się przysłużyło ładną pogodą aby i dla nas
starczyło..teraz może bluesa i wiatr nam
zagrać..powodzenia
Patrzę, bo ładnie i bardzo po polsku...
Ciekawa forma,obrazowo i z tęsknotą o odchodzącym
lecie:)
"Popatrz...", więc patrze, podoba mi się...
Tematyka "konkurs" już zmuliła mnie troszkę, ale Twój
wiersz jest interesujący, choć wolę o miłości (jakoś
nie mulą). Pozdrawiam ciepło.
i to jest najważniejsze, że lato czaruje jeszcze.
oby jak najdłużej.
tegoroczne lato mnie jakoś wyjątkowo oczarowało...i
mam pełną kieszeń wspomnień...ładnie u
Ciebie:)....Pozdarwiam:)
ładny obraz jesieni przedstawiłeś w wierszu
"Lato czaruje jeszcze" - doskonale...+