Popielec
mój
w popielcowy ranek
spopielały czas
spopielałym pyłem
posypuje z gwiazd
popieli marzenia
gasząc oczu blask
pod stopami ziemia
spopielony raj
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2017-03-09 11:25:46
Ten wiersz przeczytano 2416 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Kazimierz Surzyn to już dwa lata jak wiersz napisałam,
a ciągle aktualny ... ech życie.
Pozdrawiam :)
Bardzo dobra refleksja nad przemijaniem, pozdrawiam
serdecznie.
Sarevok dziękuję za ślad odwiedzin :)
Miłego dnia życzę.
:) :) pozdrawiam i głos zostawiam +
Gabi dziękuję za dobre słowo :)
Pozdrawiam.
Dobra refleksja Janinko Kraj Raczyńska.
Dobrej niedzieli życzę.
Pozdrawiam serdecznie:)
Karat co racja to racja ;)
Pozdrawiam.
Wojtas Wierszokleta dziękuję za poetycki komentarz :)
Miłego wieczoru życzę.
Jak Popielec, to Popielec! Pozdrawiam!
Bo Raj zakwitnąć może tylko w duszy, która szarpana
sztormami przeciwności losu nie złożyła swojego Blasku
na mrocznym dnie oceanu rozpaczy, a wciąż podsyca go
tym, co dobre, silne i ludzkie.
Maciek.J Piękne dzięki :)
Miłego wieczoru życzę.
piękne rozważanie
PLUSZ dziękuję za dobre słowo i już :)
Miłego dnia życzę.
nietuzinkowo
o przemijaniu podane tu słowo...
+ Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny oraz komentarz
PromienSłonća, Baba Jaga, Mirosław M. dziękuję za miłe
komentarze :)
Dobrego dnia życzę.