Popioły marzeń
Popioły marzeń niespełnionych,
Które zaległy w duszy mej,
Pragnę wysypać na cokoły,
Bez ich ciężaru będzie lżej.
Świat nowych zdarzeń nie urodzi.
Które by mogły cieszyć mnie,
Kaleka dusza w smutku brodzi,
W noc się zmieniły jasne dnie.
Odszedł przyjaciel bardzo drogi,
Najbliższy z wszystkich on mi był,
Przeszliśmy razem ogrom drogi,
Na dalszy spacer nie miał już sił.
Wzięła go rano biała dama,
Ta, która z kosą chodzi wciąż,
Przez drzwi zamknięte weszła sama,
Tak życie stracił Wandy mąż.
Szkoda, bo dobrym był człowiekiem,
W rodzinnym cieple mógłby żyć,
Nie był zmęczony swoim wiekiem,
Lecz serce chore przestało bić.
27 lipca zmarl mój najbliższy przyjaciel, cześć jego pamięci.
jarmolstan
Komentarze (18)
Szkoda, że przyjaciel nie może już przeczytać Twoich
wierszy. Bardzo dobrze się czyta.
Wiersz wyciska łzy....cóż więcej mogę napisać? Nic...
czasem róże wyrastają z popiołu... takie róże to myśli
dla tych, którzy odeszli...i wspomnienia, i wiersze
Bardzo piękny wiersz... nie dodam nic więcej, bo Twoje
słowa mówią wszystko
Wiem dobrze jaki to jest ból dla najbliższysz, i Tobie
również bardzo współczuję...bardzo ładnym wierszem
żegnasz swego przyjaciela.
hmm...z bliskim ludźmi odchodzi cząstka nas i naszych
wspomnień,trudno ten stan zaakceptować ,ale to
śmierć wybiera ,nie my...
"Odszedł przyjaciel bardzo drogi,najbliższy z
wszystkich on mi był",cyt.aut.Śmierć nie wybiera,ale
najbardziej nas dotyka,kiedy odchodzą ludzie młodzi i
bliscy sercu.Wiersz ośmio i
dziewięciozgłoskowy,rymowany.
Szczytna idea, ale wiersz nie wyszedł, forma nie
zachwyca - wręcz przeciwnie, górnolotność, metafory
dopełniaczowe oraz słabe rymy.
Szczere kondolencje..i łza.. pozdrawiam
Pokłon i pamięć wierszem oddane, nie został przez
ciebie zapomniany.
Serce chore przestało bić, zabrała go Biała Pani z
kosą - piękny wzruszający wiersz, takich wierszy nie
potrafię komentować, one mówią same za siebie.
Podoba mi się - wyrazy współczucia.
Bardzo smutny wiersz...nie ma słów których mogłabym
urzyĆ by Cię pocieszyĆ...chyba tylko otulę Cię słowami
- tak mi przykro....
Smutno, kiedy odchodzi ktoś bliski. Dobry przekaz,
piękny wiersz.
Tak to już jest-gdy nasza stacja należy wysiąść
..Taka kolej rzeczy i śmierć to ta jedyna sprawiedliwa
,,Biała Dama"która nie przepuści nikomu,a Twoje
przesłanie jak najbardziej na miejscu..powodzenia..
Smutne dziś wiersze, ale cóż i takie być muszą bo
życie prócz cukru ma także i sól. Piękne wspomnienie
przyjaciela