Popioły marzeń
Popioły marzeń niespełnionych,
Które zaległy w duszy mej,
Pragnę wysypać na cokoły,
Bez ich ciężaru będzie lżej.
Świat nowych zdarzeń nie urodzi.
Które by mogły cieszyć mnie,
Kaleka dusza w smutku brodzi,
W noc się zmieniły jasne dnie.
Odszedł przyjaciel bardzo drogi,
Najbliższy z wszystkich on mi był,
Przeszliśmy razem ogrom drogi,
Na dalszy spacer nie miał już sił.
Wzięła go rano biała dama,
Ta, która z kosą chodzi wciąż,
Przez drzwi zamknięte weszła sama,
Tak życie stracił Wandy mąż.
Szkoda, bo dobrym był człowiekiem,
W rodzinnym cieple mógłby żyć,
Nie był zmęczony swoim wiekiem,
Lecz serce chore przestało bić.
27 lipca zmarl mój najbliższy przyjaciel, cześć jego pamięci.
Komentarze (18)
Wiesz czytajac Twoj wiersz tak sobie mysle ,ze dobrze
ze te swoje wiersze mamy bo zawsze lzej jak swoj bol
mozna na papier przelac i podzielic sie z innymi bo
napewno jest chociaz troche lzej na duszy po stracie
kogos bliskiego.
brak mi słów... wiersz przejmujący - śmierć
przyjaciela upamiętniona wierszem - dobrym wierszem.
strata bliskiej osoby jest niezapomnianym ciosem.
nawet ciężko na ten wiersz jest głosować bo wiem że
napisany był z duszą a nie dla punktowych statystyk.