Poranek...

Wiatr zdmuchuje mgłę świtu.
Pragnie przyjrzeć się światu.
Zza kurtyny nocy słońce
wolno się wychyla.
Niesie dla nas wyzwania
na pomyślność dnia.
Budzi ludzi, kwiaty i drzewa.
Zbudzony ptaszek nieśmiało
wśród zarośli śpiewa.
Do okna poranek zapukał,
rześkim powietrzem przywitał.
Promienne słonko sprawiło,
że wszystko odżyło.
Wokół zawrzało radosnymi
odgłosami.
Uśmiechem powitajcie
ten piękny dzień.
Za sobą zostawcie nocy cień.
Pogodnie jest i wesoło.
Ten uroczy dzień dla was
wyczarowano.

autor

@Krystek

Napisany: 2018-07-27 Dodano: 2018-07-27 08:10:17

Ten wiersz przeczytano 737 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Radosny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie