O poranku w objęciach Pięknej...

pieściłaś mnie spojrzeniem
koiłaś swym dotykiem
zapachem zniewoliłaś
pocałunkiem rozanieliłaś

w objęciach tańczyłaś
do jesiennej muzyki
spadających liści
o złocistych barwach

ławeczka nad wodą
niczym przystań morska
ugościła nas swym wdziękiem
dając spokój i wyciszenie

trwaliśmy w obięciach
miłość nam w duszach grała
wietrzyk przemykał delikatnie
między naszymi pocałunkami

chcąc zatrzymać czas
zagubieni w pieszczotach
wybiegaliśmy myślami
w przyszłości przestrzenie

to spotkanie niczym marzenie
dało nam siłe i natchnienie
odsłoniło kolejne wartości
na drodze naszej miłości

autor

nocny jeździec

Napisany: 2006-09-26 Dodano: 2006-09-26 09:14:48

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 74

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie