Porozmawiajmy o kormoranach

Dziewczynom z mazur, chłopakom z gór.. (ale nie tylko im go dedykuję)

Porozmawiajmy o kormoranach
O niebie błękitnym jak z lnu
Proszę, usiądź na moich kolanach
Pragnę poczuć że jesteś tu znów

Pragnę spojrzeń głęboko w oczy
Tych szafirowych w odcieniu blue
Chcę żaglówką po gładzi tej nocy
Do przystani dopłynąć Twych ust

Zanurzyć swe dłonie w Twe włosy
Tak jak ku wodzie wyciąga się nur
W warkocze chcę zapleść dwa losy
Jak kormoranów układa się klucz...

autor

taki_1

Napisany: 2007-01-12 Dodano: 2007-01-12 12:30:23

Ten wiersz przeczytano 703 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie