Porozmawiajmy przyjacielu
Kończy się nasz czas ,
przyjacielu, niedługo umrzemy.
Pogadajmy jak zawsze, jeszcze raz,
póki jeszcze żyjemy.
Pogadajmy o tym,
czego nikomu nie mówimy,
tylko my dwaj znamy nasze grzeszki,
więc mówmy, wspólne mamy ścieżki.
Ty mnie a ja tobie dam rozgrzeszenie.
Teraz potrzebny nam spokój,
a nie dręczące wspomnienie.
Potrzebna mi prawda i twoja zgoda
abym mógł „czysty” iść do Pana
Boga.
Kończy się nasz czas,
rocznik się wykrusza,
coraz mniej prawdy w domach pozostaje.
Mówmy więc, rozmawiajmy,
inni tego nie robią bo im się wydaje,
że mają czas.
a go nie mają.
Gent
Komentarze (7)
wiersz bardzo dobry przypomina o przemijaniu o tym że
mamy jednego Przyjaciela....powinniśmy być zawsze
gotowi...
jeszcze tyle drog do przejscia , tyle rzeczy do
zrobienia ,tyle wschodow i zachodow do obejrzenia ...
drogi autorze zycie jest piekne wiec cieszmy sie tu i
teraz.
Podam ci, które moim zdaniem wersy i wyrazy są w tym
wierszu zupełnie niepotrzebne czynią z niego prozę.
Bez nich wiersz staje się bardziej poetycki i przekaz
zostaje w pełni zachowany. Mam nadzieję, że
potraktujesz to tak jak należy, podchodzę do tego
tekstu z wielkim szacunkiem i robię to, bo właśnie
jego przekaz uważam za ważny i wartościowy: "niedługo
pomrzemy."/"póki jeszcze żyjemy."/drugie
"pogadajmy"/"Ty mnie a ja tobie dam rozgrzeszenie."/"a
go nie mają". Są to niepotrzebne dopowiedzenia, które
wynikają z pozostałego tekstu. Trzeba troszkę zaufać
czytelnikowi, że umie wyłapać sens. Wiersz tak
"odchudzony" bardzo mi się podoba.
czas na porządkowanie sumień...jest zawsze...tyle że
natura człowieka jest leniwa...można to odkładać w
nieskończoność, aż dopadnie nas własna "skończoność" -
wiersz napisany ciekawie, także o wybaczaniu..super.
Jak dobrze mieć takiego przyjaciela:)
Przyjaźń, ciągle w nią wierzę, choć tyle razy
powiedziała - nie. Trafiłeś. Pozdrawiam
Masz rację tego czasu mamy coraz mniej a wydaje nam
się, że przed nami wieczność.