porzuć, uciekaj...
Tu nie ma przyszłości
Tu nie ma nadziei
uciekaj póki jeszcze masz siłę
uciekaj, złe przyzwyczajenia bywają zbyt
zawiłe do pozostawienia
nie jutro, już dziś nie ma szczęścia
to nie kształt twojego serca,
to nie kształt szczęścia
nie pukaj, bo ci nie otworzą
nie pytaj – nikt ci nie odpowie
zobacz – jest tu tylko strach
posłuchaj – jest tu tylko krzyk
otwórz umysł, znajdź ten klucz
porzuć to wszystko, porzuć świat
zejdź w dół – ku szczęściu,
ku dobrym czasom
już idą po ciebie straże
i nic się już nie będzie liczyło
wszystko stracone
zobacz to i czyń
porzuć, uciekaj...
albo giń...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.