Posąg

Dla kogoś bardzo ważnego.

Ja twój pomnik strat
Gruzy dumy i strachu dom
Kamień co przestał bić
Uśpiony w pędzie dnia

I tylko marzy o ludzkim losie
Licząc na nowy dzień
Kamienny posąg bez dnia
Przeczuciem zmiany burz oddycha

Widząc że gromem zadany gwałt
Dreszczem rozkoszy rozbija
Kamiennej skorup pierś


Przez śmierci całą więź
Przez ogniwa jutrzejszych klęsk
W tańcu cierpienia i miłości
Zagra kolejna nute życia

Choćby kolejny dzień
Postępu upadku miał być
Na kolanach kolejny dom
W korowodzie emocjonalnych salw

Na nici praw i zgód
Własności nie wypowie nikt
Gdy marząc o ludzkim losie
Kochać , cierpieć i być.

autor

Kjuik

Napisany: 2023-09-23 Dodano: 2023-09-23 20:22:03

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie