POSMUTNIAŁO MI ŻYCIE
Posmutniało mi życie jak jesień
wokół grząsko i pusto i mokro
krzykiem serca niepokój się niesie
w mgłą zasnuty przyciasny widnokrąg.
Szare myśli jak liście spadają
na zagony wyświechtanych zwrotów,
i się kurczą jak płochliwy zając
nieporadne, niezdolne do lotu.
Komentarze (53)
Oh, niech jak najszybciej przeminie ten trudny okres.
Serdeczności.
Za 44tulipan :) pozdrawiam i głos zostawiam +
Kiedyś musi nadejść wiosna :) Pozdrawiam
Smutno z nutką melancholii, czasami nie mamy wpływu na
to co los nam ofiaruje, dlatego zawsze trzeba mieć
nadzieję. Pozdrawiam.
szare myśli przegoń
pokoloruj je barwniejszą kredką
pozdrawiam:)
Pokoloruję myśli kredkami uśmiechu.
Szare myśli niech spadają, w ich miejsce wyrosną
zielone i życie ponownie nabierze blasku.
Piękny wiersz Anno, pozdrawiam :)
co myśli Bóg w takich stanach przecież nie bezradność
odkryj te tajemnice
smutek to stany które trzeba unieść a wyżej są
wspaniałe
Życie ma prawo czasem posmutnieć
Aniu nie jest tak źle ... pięknie piszesz a to talent
uściski kochana
Czas zamienić "szare, na złote"
Bardzo ciepły wiersz, chociaż smutkiem podszyty.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie napisałaś.
Pozdrawiam.
anno ..a dlaczego tak smutno..
Posmutniało ci życie ..a przecież może być nawet w
deszczu złota jesień ..
To co piękne smutne jest