Pośród w.2
Nieskończony bezmiar nieba
nad naszymi głowami
gwiazdy oświetlające marzenia
planety tętniące życiem
z niepoliczalnymi pragnieniami
w przestrzeni pośród nas
A my
i tak jesteśmy samotni
Niewyobrażalna i nieznośna
jest samotność
pośród bezmiaru nieba nad naszymi głowami
pośród niezliczonej ilości gwiazd
pośród marzeń planet i pragnień
w przestrzeni pośród nas
zmieniono na wniosek i z potrzeby własnej
autor
Taki Sobie
Dodano: 2016-07-11 06:28:32
Ten wiersz przeczytano 1310 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Witaj Włodziu,
Choć samotność to stan bardzo smutny, Twój wiersz na
przekór temu, jest piękny. Pozdrawiam serdecznie i
życzę, miłego dnia. Dziękuję, za sympatyczny
komentarz:)
Ps. Jeśli miałbyś taką ochotę, zajrzyj proszę na mój
wiersz pt. Mój setny wiersz (trzeci wstecz). Jest tam
poniekąd dla Ciebie niespodzianka - mam nadzieję, że
miła:)
Doskonale to ująłeś :) pozdrawiam i głos zostawiam +
niestety, ale samotność to constans
samotność nie powinna istnieć, piękna refleksja;
pozdrawiam;
Ciekawe
I tak jesteśmy samotni - coś w tym jest... pozdrawiam
pięknie :)
przeczytałam z zainteresowaniem
w przestrzeniach samotności... takie są zawsze
rozległe... fajny wiersz.
podałem utwór
ciekawe out of space
Bdb wiersz naprawdę :) uklony
Najważniejsze, że zmiana nastąpiła z potrzeby własnej!
Świetnie, to jest Twój piękny i pełny nadziei wiersz!
Serdeczności:-) Taki Sobie:-)
Refleksyjnie :)
Jestesmy marnym pylem we Wszechswiecie, a samotnosc,
trzeba pokochac.:)
Refleksyjny wiersz, pozdrawiam.:)
Bardzo mnie zaciekawił ten wiersz.
Czyta się go z jakąś lekkością jakby się
śpiewało.Miłego dnia. A WCALE NIE JESTEŚ TAKI SOBIE.