Postanowiła odejść

Trawa cicho szeptała
niewypowiedziane nigdy słowa.
Ona, jak zawsze, stała
tą ciszą po brzegi odurzona.

Stała przed jego oczyma
i wskazywała wzrokiem przegraną.
Już go za rękę nie trzyma,
już szczęścia razem nie ogarną.

Odwróciła się po krótkiej chwili
i odeszła, nie patrząc na niego ni razu.
Pamięta jak się razem tulili,
jak co noc szukała w pamięci jego obrazu.

Umykają oczom wszelkie wspomnienia,
wieczory spędzone razem na ławce,
wśród uśmiechów, a czasem milczenia.
Zanikają chwile, o tak cennej stawce.

Wreszcie schowała się za zakrętem
i przystanęła, by wyrzucić resztki uczucia.
Truła się tym kłamstwa odmętem,
jakby czekała na efekty zatrucia.

A gdy to czyta, to pewnie już wie,
że nie była to dobra droga,
że czarne słowa: " Rozstańmy się"
nie prowadzą do nieba i Boga.

I już wiesz, bo znam Cię przecież,
że wtedy to był słabości błąd,
który teraz tak serce gniecie
i woła ciągle: " Odejdź stąd!"

autor

Cristof7

Napisany: 2006-07-21 Dodano: 2006-08-03 10:23:10

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie