Postój na skraju zaśnieżonego...
do wykonania tego tłumaczenia wiersza Roberta Frosta "Stopping by Woods on a Snowy Evening" zainspirował mnie Vick Thor i jemu to tłumaczenie dedykuję. Ten piękny wiersz ma wiele warstw, któryc
Kto właścicielem tego boru jest?
Dom jego we wsi, tak niesie wieść;
Nie może dostrzec, że stanąłem tu,
na skraju lasu z zimowego snu.
Mój konik parska nie bądź dziwakiem.
Na postój wybierz miejsce nie takie,
- z dala od lasu, lodu zmarzliny.
W te najczarniejsze roku godziny.
Dzwonkiem uprzęży zadźwięczy naraz.
Dalej chce ruszać stąd ten ambaras,
Knieje wciąż milczą, nadleciał wiatr,
Śniegu opłatek na ziemię gdzieś spadł.
Bór ciemny kusi bezkresną ciszą.
Jednak obietnic dotrzymać muszę,
Droga przede mną - nie mój czas spać,
Droga przede mną - nie mój czas spać.
Whose woods these are I think I know.
His house is in the village though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.
He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake.
The only other sound’s the sweep
Of easy wind and downy flake.
The woods are lovely, dark and deep.
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.
odkrycie wymaga wielkiego kunsztu. Mam nadzieję, żw chociaż w niewielkim stopniu udało mi się odtworzyć atmosferę tego niezwyklego wiersza. Zyczę miłej lektury i chwili zadumy oraz proszę o
Komentarze (38)
Śliczna treść i chociaż smutna to związana z wieczorem
wigilijnym.Pozdrawiam.
Piszesz do Boga, przybyłaś na skraj lasu po obudzeniu
się, prosisz Boga na spotkanie poza lasem itp.Do tego
momentu rozumiem wiersz ale dlaczego prosisz o
spotkanie poza poza lasem?Dalej:
"I wtem potrząsa dzwonkiem uprzęży,
chce mnie przywrócić do ziemskiej więzi".
To jakby Pegaz.
Potem:
"Bór ciemny kusi bezkresem w ciszę", dalej o borze
przyjaźnie, bór , to las.
Potem:
"droga przede mną - więc trzeba gnać,
droga przede mną - nie mój czas spać"
Jakby znowu Pegaz miał gnać.
Pisz prosto i czytelnie.
:))
piwonio-Jolu miła jest jeszcze literówka "zdala"
łącznie i "warst" bez "w" :)))))
Hm, mnie prostej niewieście bardziej podoba się wersja
"mój konik parsknął nie bądź dziwakiem:)) a z tym
słowem czepiam się dalej wybacz bo u nas dajemy słowo,
a nie słowa:)))) Podziwiam cię jednakoż, boś wykonała
wielką pracę:)
zmieniłam jakim dziwakiem na nie bądź dziwakiem - ja
wolę to pierwsze, ale może nie jest zbyt czytelne dla
odbiorcy, pozdrawiam komentatorów
wielka niedźwiedzico w tych miejscach, które
wskazujesz moje tłumaczenie nie jest dosłowne
Wiersz jest o młodzieńcu, który ma zamiar popełnić
samobójstwo lub przynajmniej ma takie myśli w
Wigilijny wieczór, konik - przyjaciel pełni rolę kogoś
kto odwodzi go od tych czarnych myśli
pierwotnie miałam: mój konik parsknął nie bądź
dziwakiem, ale zmienilam to na
jakim dziwakiem w domyśle jesteś
Las w tym wierszu nie jest przyjazny choć kusi
spokojem od ludzkich trosk
ja - dałam dla wzmocnienia że peel porzuca myśli o
śmierci i przypomina sobie, że ma po co żyć. (aby
czytelnik sie zatrzymał)
dziękuję za uwagi i proszę o jeszcze, pozdrawiam
dziekuje za uwagi i prosze o jeszcze pozdrawiam
-Wtem zabrzęczały dzwonki jak kryształ, ktoś krzyknął
z boku Piwonio przystań - rżą śnieżne konie, a z
białych sani, Mróz wyskakuje w płaszczu rozwianym -
tak mi się napisało, po przeczytaniu Twojego wiesza.
Faktycznie wiersz trudny w przekazie, ale warto było
przeczytać. Pozdrawiam serdecznie:-))
Piękny klimat wiersza...
Szczęśliwości na święta:)
Arcie 123 ciesze że się odezwałeś, pozwól, że troche
wyjasnię:mój konik parska nie bądź dziwakiem
mój konik parska jakim (musisz być dziwakiem),że
zatrzymujesz się na skraju zasypanego sniegiem boru
(metafizyczny obraz śmierci)w pobliżu zamarznietego
jeziora.
Dużo to nie logiki.Przekaz wiersza ma być prosty i
czytelny, który trafia do czytelnika.
Owszem metafory w wierszu można stosować ale logiczne.
"mój konik parska jakim dziwakiem"
Chyba parska jakoś dziwacznie?
Las , to przyjaciel człowieka, dlaczego z dala?itd.
Nielogiczny wiersz.
:)))))))))
Trudna jest sztuka tłumaczenia. Pewien przedwojenny
Błękitny Ptak (zapomniałam w tej chwili godności owego
pana -był konferansjerem) porównywał do przekładu
(tłumaczenia) kobietę, mówiąc: " Piękne jest
niewierne, wierne jest brzydkie". Klimat wiersza jest.
ale chyba właśnie niektóre linijki są zbyt wiernie
przetłumaczone bo tracą sens, np."Mój konik parska
jakim dziwakiem" lub w trzeciej od końca mogłoby być:
"Słowa, co dałem..." bez tego "ja". Doceniam twój
trud, Jolu, ja bym się nie porwała, a jak widzisz
łatwo oceniać czyjąś robotę. Wybacz jeśli cię
uraziłam:)))
dziekuję duchu
to dla Ciebie apropo ballady
http://www.youtube.com/watch?v=ue7-VjuMZZk
pozdrawiam :)
Faktycznie zmusza do głębszej refleksji i zadumy...
Pozdrawiam świątecznie 'D
Wiersz piękny. A tłumaczenie to sztuka.