Poświęcenie
Siedzę w domu, myśląc tylko o Tobie,
Kiedy dasz znać, abym mógł zadzwonić,
Nie wytrzymuję, chwytam za telefon,
wybieram numer,
Ty krzyczysz, że to nieodpowiednia
chwila,
A ja mówię
„Kotku dzwonię tylko po to, aby Ci
powiedzieć kocham i tęsknię”
Złość przechodzi, bo nie potrafisz się
długo gniewać,
Kolejny dzień, sprawa najwyższej wagi,
Rzecz, nad którą pracowałem długie
miesiące,
Telefon od Ciebie - zapłakanym głosem
prosisz,
Abym jak najszybciej przyjechał,
Bez wahania rzucam wszystko i biegnę do
Ciebie,
Widząc suche łzy mówię „Witaj
Gwiazdko”,
I przytulam najsilniej jak mogę,
Opowiadasz jak wierszem całą tą historię,
Drobna kłótnia z przyjaciółką i przez taką
głupotę zostawiłeś,
Coś, na co pracowałeś pół życia,
Po tych słowach uśmiecham się pięknie,
myślę sobie- kamień z serca,
Najważniejsze, że Tobie nic nie jest,
Jesteś jedyną osobą, która trzyma mnie przy
życiu,
Dla Ciebie nie cofnę się przed niczym,
przed niczym nie ugnę,
Ale powiedz jeszcze kolejny raz
„kocham” a nigdzie nie
umknę…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.