POTRZEBA MIŁOŚCI
Każdy z nas pragnie jawnie lub skrycie
Gorącą miłość szklankami pić,
Bo bez tej wielkiej ożywczej siły
Serce człowieka przestaje żyć.
Gdy mu zabraknie dawki czułości,
Kochanych oczu i ciepłych rąk,
To w hibernację wolno zapada
I napotyka samotność w krąg.
Poecie wtedy braknie polotu,
Dłuto rzeźbiarza nie stworzy nic
A i na płótnach, bez szczypty uczuć
Prawdziwej sztuki nie ujrzy widz.
Miłość jest sprawczą siłą istnienia.
W dziele tworzenia to pieprz i sól,
Wszakże perełki rodzą się tylko
W muszlach tych małży, co cierpią ból.
Dlatego człowiek szuka z uporem
Czasem świadomie a czasem nie
Esencji życia, którą natura
Sprytnie ukryła w miłości dnie.
autor
Barbara Ponikarczyk
Dodano: 2009-05-16 10:19:00
Ten wiersz przeczytano 2560 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Pięknie piszesz o miłości, wiersz bardzo dobrze słowem
namalowany... pozdrawiam :)
Ten piękny wiersz to sama prawda. Ja kiedyś napisałam
taki. Napiszę tylko kawałek.
Jestem życiem już zmęczona,
cała bólem poraniona.
Serce moje krwawi Boże,
czy jest ktoś kto mi pomoże?
Nie potrzeba tu lekarza,
on problemy by sam stwarzał
serce moje nie choruje
lecz miłości potrzebuje.....itd.
każdy z nas pragnie tego uczucia które powoduje że
chce się żyć ,że łatwiej się żyje ładny wiersz
-pozdrawiam
hmm...Prawda .Miłość jest sensem życia i człowiek
będzie jej szukał,do końca swoich dni.Ładny temat
,ciekawe refleksje
Bardzo zgrabny i dobrze skomponowany wiersz...a któż
tego nie pragnie...
No i tym sposobem mamy piękny utwór przed sobą-nie da
się zaprzeczyć że to wszystko zależy od miłości-chyba
u każdego lepiej jest z myślą twórczą jeśli ma się
humor i życie toczy się bez problemów-ładnie to
wszystko przedstawiłaś,a cieszę się że mogłem to
przeczytać ponieważ jestem takiego samego
zdania..powodzenia
...człowiek jak kocha niby wariuje...ale miłości tej
potrzebuje...
Od dawna twierdzę, że świat miłością stoi!
Jestem pod wrażeniem wielkiego talentu. Trzeba bardzo
kochać życie i ludzi aby to tak dogłebnie rozumieć.
Każdy z nas pragnie miłości i uczuć bez tego nie da
się żyć .Twój wiersz jest bardzo trafny i przemyślany
Piękny opis kwintesencji życia. Bez niej
hibernacja i alienacja.
Powiadają, że cierpienie uszlachetnia, ale piękno w
miłości, niepowtarzalność tego uczucia jest chyba
najlepszym natchnieniem dla jakiegokolwiek twórcy...
Niezwykle udany kompozycyjnie, lecz przede wszystkim
mądry wiersz. Ciepło pozdrawiam.
Bo każdy szuka miłości i chciałby ją zamknąć w złotej
klatce.
A któż z nas nie pragnie tego pięknego uczucia. Mądry
wiersz Basiu.
He he, czy ja wiem. Ja mogę bez miłości wymyślać o
miłości. Można też w samotności wymyślić sobie gości
:) Wszystko,( no może nie całkiem wszystko) jakby
chcieć, można mieć. To tak żartem a prawdą? Bardzo
ładny wiersz!!!