Potrzebuj, pragnij, pożądaj
Potrzebuj mnie gdy życie płoszy uśmiech,
gdy wydziera z embrionu istnienia za
wiele.
Chciej gdy się obudzisz i zanim uśniesz,
wtedy jak wiesz lub nie wiesz co się
dzieje.
Pragnij gdy płuczesz smutkami oczęta.
Kiedy świat obojętnie patrzy w
znieczulicy.
Zmęczonym poniedziałkiem jak i od
święta,
Na ławeczce, w drzwiach domu, na ulicy.
Pożądaj - gdy radość spełnia zachcianki
duszy,
gdy łzy szcześcia - zrywają burty
nieroztropnie.
Wysłuchaj chociaż chwilę jak proszę -
usłysz.
Dowiedz się bo widzę, że nic nie wiesz o
mnie.
Pragnę jedynie być w pewnym stopniu
chcianym,
nie żądając by życie tworzyło na mnie
potrzebę.
Nie chcę krzywd, lecz mogę być plastrem do
rany,
stając się wśród wrzasku ostoi kojacym
śpiewem.
autor
Arturro
Dodano: 2020-01-25 14:14:19
Ten wiersz przeczytano 828 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Pozdrawiam Cię Grzogorzu. Rezultat jest jaki jest
Widzisz Marku bo pierwsze trzy są przejawem siły
pragnień i chęci które potem w czwartej dochodzi
świadomość że to do niczego nie prowadzi zbyt mało
zależy tylko od jednej osoby . Potem ze spószczoną
głową ukazana jednak bezsilność i tlumaczenie sobie
samemu do czego te pragnienia dążyły bez skutku
Dla mnie czwarta zwrotka z tłumaczeniami i zwrotem "w
pewnym stopniu" nie pasuje do całości. Pragnienia,
pożądanie to idziesz po całości, a końcówka taka
wymiękająca:). Pozdr. M.
Wiara czyni cuda. Z przyjemnością przeczytałam.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiersz podoba się bardzo. Wiara i nadzieja potrafią
czynić cuda. Pozdrawiam ciepło :)
Pożądanie kobiety, sławy, kasy... góry przenosi, jest
motorem działań.
Miłego dnia
Tak czyń, skoro pragniesz. Pozdrawiam serdecznie:)
"Potrzebuj, pragnij, pożądaj",
czasami rzuć, nie patrz, odtrącaj.
Pozdrawiam Arturze, można różnie, taka jest miłość.