Potwierdzenie.
Czy zdołam jeszcze, mam te wiarę,
zatrzymać w sobie obraz twój.
By wciąż pulsował piękna czarem,
i takim został, jako mój.
Czy sił mi starczy, ich tak mało,
życie się gubi w bezsilności.
Bo tak nie wiele już zostało ,
chwil darowanych dla miłości.
Czy jeszcze ujrzą oczy stare,
to czego dojrzeć nie zdołały.
I móc nacieszyć własną wiarę,
tym co tak bardzo pokochały.
Czy umysł zdoła mimo trwogi,
która nachodzi mimo woli.
Pojąc jak bardzo jest mi drogi,
miłości dar co żyć pozwolił.
Czy długo jeszcze mogę prosić,
aby uzyskać zapewnienie.
Że zawsze w sercu będę nosić,
radości własnej potwierdzenie.
Komentarze (2)
hmm.. każda miłość jest ważna ...do kogo czy do
siebie..jedna i druga stawia człowieka na
nogi...ciekawy wiersz
Nie pytaj tylko działaj,ale wiersz podoba mi się,lekki
bez specjalnych"zawijasów".