Powiedz proszę
Powiedz, jeśli potrafisz
gdzie jest kres
wytrzymałości
aby nie upaść pod
ciężarem
dręczącego smutku
i zagubienia
walka o powrót
odmienności
wydłuża się
znikając za widnokręgiem
ciężar przytłacza
i boli
tak bardzo
pragnę
wyrwać się z tych
szponów
i być tam gdzie ty
podążasz
usta nie
wypowiedzą
ani płynące z nich
słowa
tego, co w sercu
ukryte
w blasku na jego
dnie
myśli na drodze
tęsknoty
poszukują
schronienia
bo pragną ciepła
twoich dłoni
gdzie jesteś
powiedz
abym doznał
radości
widząc blask
twoich oczu
aby usłyszeć twój
głos
a myśli połączyć
biegnące
poczuć ciepło
spełnienia
zrzucić z
ramion
ten plecak ciążący
jak ołów
i pobiec lekko
przed siebie w dal
gdzie oczy
podążą
a myśli wskażą
kierunek…
aby być tam gdzie i ty połączeni w jedno czy o tak wiele proszę…?
Komentarze (13)
myślę że kamień w sercu się wzruszyć może a serce
kobiety na pewno odezwie się takim samym echem.Piękny
wiersz bardzo dobry wiersz liryczny
Cierpisz,czekasz na coś co musi być niesamowicie
daleko wręcz nieosiągalne!
A może jeszcze nie wszystko stracone,jeśli będziesz
miał siłę to się uda!
Wiersz przepełniony emocjami,żal,ból ale świetnie
opisany!
wiersz tęsknotą usłany...prosisz o cud miłości ..
która nie wszystkim sie trafia...tak myślę ))
Prosisz o niewiele, ale do zrealizowania Twego
marzenia potrzeba dwóch osób. Potrzeba chęci z dwóch
stron. Potrzeba dwóch par oczu, które chciałby by
spoglądać w źrenice drugiej osoby... Nie wystarczy że
Ty chcesz. Nie zawsze nasza miłość jest
odwzajemniana:/
Dreczacy smutek i zagubienie po utraconej milosci... I
walka wewnetrzna, aby wyrwac sie ze szponow ciezaru,
ktory przytlacza i boli. I nadzieja? Czy marzenie? Aby
ujrzec blask jej oczu, mysli polaczyc, poczuc cieplo
wspomnienia! Biegnij poeto lekko w dal, przed siebie!
Gdzie oczy podaza, a mysli wskaza kierunek.
'powiedz gdzie jesteś' - wołanie tęsknoty, więc się
odezwij miłości , chociażby w weeckendowe
soboty,pociesz, przytul
Gdzie oczy podążą
a myśli wskażą kierunek hmmmmmm czesto nasze mysli ida
tam gdzie nasze szczescie jest...Karolu piekny Twoj
wiersz wyczuwa sie w nim ta milosc...te
mysli...oplecione slowa tesknota jak milo czyta sie
takie wiersz
Optymizmu więcej życzę bo niema tego złego co by na
dobre nie wyszło. Ciekawa treść i ładnie dobrane słowa
to zalety tego wiersza.
Wszyscy chcielibyśmy biec lekko przed siebie, ale kto
powiedział, że ma być łatwo i miło? Każdy z nas ma
swój plecak - można jedynie użyć myśli jak baloników,
żeby stał się lżejszy...
Nie wiem, gdzie jest kres wytrzymałości...
Warto go poszukać.
kamień rozkruszysz i stal złamiesz...a człowiek mimo
strasznego bólu, wszystko wytrzyma,myśli rodzą
tęsknotę a tęsknota ból...i tak już chyba zostanie...
Gdzie jesteś? tylko echo odpowiada. lecz w tym
milczeniu prawda jest, że w cieniach się upada i dusza
nie usłyszy, tego co szepcze serce w myślach
niszy..Wiersz taki kłujący... w którym perli sie
tęsknota za Nią
nie wiem co się z autorem dzieje, ale coś niedobrego ,
staczasz się ostatnio w grafomanię zupełną, wiersz
jest zbudowany z samych kalek i banałów, uczucia to
nie wszystko, znajdź szlachetniejszą formę do ich
wylania na papier, nie wątpię , że dostaniesz za niego
mnóstwo głosów (tak jak za poprzedni), ale tamten był
kichą zupełną
sporo niezręczności językowych na granicy parodii:
"walka o powrót odmienności wydłuża się znikając za
widnokręgiem"
"gdzie jesteś powiedz abym doznał radości widząc blask
twoich oczu"
"usta nie wypowiedzą ani płynące z nich słowa tego, co
w sercu ukryte w blasku na jego dnie"
sorry, ale to masakra