Powołanie
wiersz gwarowy
Powołanie
Kie się tak sarpiem
z moim zyciem Panie,
wołom w niebo nie roz
cy takie było moje
powolanie?
Może nie słysałak
co dlo mnie ryktujes
i ka mnie na całe zycie
wysłać zamiarujes.
Porządziyłak się sama
teroz cierpiem za nie
i wołom do nieba
Boze, co to za powołanie ?
Po wołanie,
powo łanie,
powoła nie,
po woła nie…
Wyboc mi Boze!
Wiem ze,
za późne to moje
wymyślanie…
Ale kańsi wnuku
cujem ,ze jesce cosi
się innego stanie…
autor
skorusa
Dodano: 2016-01-12 07:47:05
Ten wiersz przeczytano 816 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Zgadzam się z wielką niedźwiedzicą
Pozdrawiam
Każdemu z nas Bóg proponuje jakieś powołanie a my
powinniśmy wykonać zadane nam zadanie...pozdrawiam.
skoruso zatrzymujesz mądrą refleksją - gwarą zapisane
super
pozdrawiam
Dobra refleksja, do końca trzeba myśleć pozytywnie,
acz podobno "kogo Bóg kocha tego smaga" ( to z
mądrości Syracha):)
ładny gwarowy...refleksyjnie z nadzieją:) pozdrawiam
serdecznie
Ładny wiersz refleksyjny,
pozdrawiam
Ładnie rozmyślasz skoruso. Dziękuję.Pozdrawiam
serdecznie:)))
rozmyślania, refleksje, zawsze ciekawie, zawsze z
głębią.
Refleksja, pełna nadziei ,na pewno będzie dobrze .
Refleksja, pełna nadziei ,na pewno będzie dobrze .
Witam
Urodziłem się w górach. W górach
rodzili się moi przodkowie od wielu
pokoleń i chociaż przyjdzie mi
kończyć życie na nizinach, to
serce na zawsze w górach
pozostanie. Twoje wiersze są
dla mnie cudownym wspomnieniem
ukochanych gór.
Serdecznie pozdrawiam:}
Och, zapewne cały czas coś dobrego sie dzieje,/taką
mam nadzieję/ tylko popatrz w swoje wnętrze, a na
pewno dojrzysz tam to, czego nikt nie widzi.
Wszystkiego najlepszego dla Ciebie.
och, powołanie, tylko niewielu z nas się z nim nie
minęło, "nie ma co żałować róż, gdy las płonie",
trzeba robić co się da, żeby mimo wszystko tego życia
nie zmarnować... dziękuję za refleksję skoruso :-)
Ten kto kocha Boba..żyć będzie na wieki ..
Syćko najwyższy może narychtować, od woła, po łanie :)
Pozdrawiam!