powstań matko

mnie bolą słowa na ścianach wyryte
co krwią ściekają - łzami zraszane
z dziećmi na rękach cicho błagają
wiedzą że praca jest ich przetrwaniem

na dworcu chłopak - zapadłe lica
ze wstydem chowa strach w smutnych oczach
pragnie przeprosić za swoją śmiałość
gdy drogą głodu ku śmierci kroczy

za ciężką pracę w sumienia zgodzie
do sądu chama za mordę wzięli
zdarli opaskę z oczu Temidy
by dojść do prawdy której nie chcieli

puste fabryki w oknach nic nie ma
na licytacji trud robotnika
nikt nie pomyśli o tym co będzie
widząc jak wszystko na zachód znika

mnie bolą słowa na ścianach wyryte
co krwią ściekają i łza je zrasza
zamknięte okna - słowa ukryte
krwawiące serce wolność zaprasza

autor

Ursula Bloch-tchnienie

Dodano: 2007-01-05 04:53:27

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie