powstaniec...

Pamięci tym, którzy zginęli...

Ten jeden malutki listek wije się pod moją stopą, tańczy wśród fal płynącego wiatru, wspomina mi te krwawe mordy!
Jeden z powstańców żyje, jeden jedyny umiera wewnątrz swego bolesnego ciała, czuję pustkę, która wdzera się do mego wnętrza!
Te dni wracają wraz z moim bólem!
Słyszę tylko krzyk dowódcy:"do broni...!"Widzę naiwnych ludzi, którzy starają się bronić swej ojczyzny...Ja jestem wśród nich...

Amen

autor

karlita

Napisany: 2007-01-08 Dodano: 2007-01-08 18:30:11

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Toniczny Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie