poza snem
przekroczyłam próg
powoli pochłaniając zapach
kwiatów
anatomia i rozpiętość czasu
zwykłe pochyłe
niebieskie stopy mężczyzn
pozostawione w przeszłości
i dziś pomieszane wśród
dźwięków giętkich ciał
zwróconych w stronę księżyca
nie chce być sama tak po prostu
oddzielona jego snem
w bezpowrotnym czasie przemijania
zapisując tylko zapach w wyobraźni
autor
uśmiech życia
Dodano: 2012-02-16 17:34:18
Ten wiersz przeczytano 554 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
co można napisać? pięknie...
(kwiaty):-)
"nie chce być sama tak po prostu
oddzielona jego snem"
Ładny pełen zadumy.
Pozdrawiam :)
Przeczytałem raz, przeczytałem i drugi... Głęboki
oddech i można znów delektować się treścią wiersza...
Nikt nie chce być sam. Każdy choć trochę pragnie tej
największej wartości jaką jest miłość. Piękne
wyznanie. Pozdrawiam:)
witaj,b.dobry wiersz z górnej półki,ukłony
Kapitalny utwór...prawdziwa poezja.Gratuluję.