Pożegnań czas ( 100 )

...do kraju tego, gdzie kruszyną chleba...podnoszą z ziemi przez uszanowanie...do darów nieba...tęskno mi, Panie... Cyprian Kamil Norwid

...ser­ce nie przy­wykło do pożegnań...ale cza­sem i na te os­tatnie kil­ka słów człowieka nie stać...


Każda chwila radości krótko trwa,
ma ramy czasu, nieraz się przyśni,
i każda minuta sens przecież ma,
biegnie z nadzieją w lepsze nam dni.

A życie to ciągła słów wymiana,
witasz się, życzysz też powodzenia,
co dnia, wieczorem i tak z rana,
podajesz dłoń, rzucasz do widzenia!

Są też momenty, żegnać się musisz,
zostawić bliskich, noce, piękne dnie,
wtedy rozpacz w sobie tak dusisz,
czasem na długo, choć żal serce rwie.

Jutro przyjdą dla mnie takie chwile,
muszę za sobą zamknąć domu drzwi,
dobrze pamiętam dróg długie mile,
jechać mi trzeba, bywaj powiem ci.

I znów zrozumiem co serce czuje,
nocą przekażę sygnał dla ciebie,
osuszę łzy, zawołać spróbuję,
poszukam twojej gwiazdy na niebie.

Pragnę być z tobą w noc i dzień,
po co się żegnać i wracać tak wciąż,
chcę ciebie poczuć i widzieć twój cień,
przecież jestem żona, a tyś jest mąż.


Cze­mu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jes­teś – a więc mu­sisz minąć.
Mi­niesz – a więc to jest piękne.
Wisława Szymborska

...dopomóż dzisiaj odchodzącym chwilom, by jutro były warte wspomnień...

autor

Halina53

Napisany: 2016-02-14 Dodano: 2016-02-14 00:26:25

Ten wiersz przeczytano 1281 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie